Anatomiczna bliskość pomiędzy ujściem zatok a zębami w tylnym obszarze szczęki sprawia, że zapalenie zatok szczękowych może objawiać się jako ból zębów trzonowych i przedtrzonowych. Również infekcja zębopochodna może rozprzestrzeniać się, obejmując ujście zatok. Niezwykle istotne jest prawidłowe rozpoznanie przyczyny bólu tylnych zębów i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Zatoki to wypełnione powietrzem przestrzenie w kościach twarzoczaszki połączone z jamą nosową. Błona śluzowa zatok wytwarza duże ilości wydzieliny śluzowej, która umożliwia usuwanie zanieczyszczeń poprzez mechanizm śluzowo-rzęskowy. Zatoki przynosowe są wysłane nabłonkiem migawkowym pokrytym rzęskami. Wahadłowy ruch rzęsek umożliwia usuwanie wydzieliny z zatok na zewnątrz. Infekcje wirusowe przyczyniają się do obrzęku błony śluzowej nosa i zatok oraz zaburzeń w odpływie wydzieliny. Zbierająca się wydzielina stanowi pożywkę dla drobnoustrojów. W zatokach, dzięki odpowiedniej temperaturze i wilgotności, panują idealne warunki do namnażania się bakterii. W wyniku obrzęku śluzówki dochodzi do dysfunkcji ruchu śluzowo-rzęskowego, a także zamknięcia połączenia zatok z jamą nosową1. W krótkim czasie rozwija się stan zapalny, pojawia się ból głowy, twarzy, gorączka oraz ucisk w okolicach Przewlekłe zapalenie zatok (PZZ) jest stanem zapalnym błony śluzowej jednej lub kilku zatok przynosowych. To wieloczynnikowe zaburzenie o etiologii wirusowej, bakteryjnej i grzybiczej2. Wirusowe PZZ charakteryzuje się tendencją do samoograniczania, a leczenie ma charakter objawowy (środki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i/lub leki zmniejszające przekrwienie). Klinicyści przyjmują, że zapaleniu zatok przynosowych można przypisać etiologię wirusową, jeśli objawy występują przez mniej niż 10 dni, a stan pacjenta nie ulega pogorszeniu. Jeśli objawy utrzymują się lub następuje pogorszenie, wówczas podejrzewa się ostre bakteryjne zapalenie zatok przynosowych. Leczenie PZZ obejmuje zastosowanie irygacji donosowych oraz miejscowych i ogólnoustrojowych farmakoterapii, w tym kortykosteroidów, leków zmniejszających przekrwienie, leków antyhistaminowych, antybiotyków i leków przeciwgrzybiczych. W przypadkach opornych na leczenie niechirurgiczne stosuje się funkcjonalną endoskopową chirurgię zatok (FESS)3. Leczenie chirurgiczne niezbędne jest w przypadku stwierdzenia trwałych zmian chorobowych, wady budowy nosa czy zatok. Obok klasycznych, inwazyjnych metod operacji zatok coraz powszechniej stosuje się mało inwazyjne metody wykorzystujące dostęp do nosa i zatok przez otwory naturalne – mikrochirurgię wewnątrznosową z wykorzystaniem techniki FESS lub bardziej celowaną technikę MIST. Technika FESS jest stosunkowo nową procedurą chirurgiczną stosowaną w leczeniu zapalenia zatok szczękowych. Rozszerza połączenie zatok z jamą nosową, aby ułatwić spływanie wydzieliny4. Z kolei MIST polega na usunięciu zmienionych chorobowo tkanek, z oszczędzeniem jak największej ilości zdrowych fragmentów błony śluzowej, przy jednoczesnym utworzeniu dobrego połączenia zatok z jamą nosową. Dostęp do zatok jest możliwy przez naturalne ujście w bocznej ścianie nosa, jak również przez zachyłek łzowy. Dostęp ten pozwala na usunięcie ciała obcego ze światła zatoki szczękowej, np. po wcześniejszej implantacji. Największe objętościowo zatoki szczękowe poprzez górną ścianę graniczą z dnem oczodołu, natomiast ściana przednio-dolna zatok szczękowych sąsiaduje z górnymi zębami (zdj. 1). Zdj. 1 Poprzez przez swoją lokalizację zatoki szczękowe są podatne na powikłania spowodowane źle dobranym leczeniem zębów, w tym leczeniem implantologicznym. Jednocześnie przewlekłe zapalenie zatok może prowadzić do zmian okołokorzeniowych zębów5. Implantacja dentystyczna jest procedurą o wysokim wskaźniku powodzenia, mającą bardzo pozytywny wpływ na jakość życia pacjentów. Aby uniknąć komplikacji, niezbędne jest dokładne zaplanowanie zabiegu. Przypadki przemieszczania implantów dentystycznych do zatoki szczękowej pojawiają się w stomatologii implantologicznej i poprzez zaburzenie mechanizmu śluzowo-rzęskowego lub wywoływanie reakcji zapalnej tkanek mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie zatok6. Dużym problemem dla lekarzy implantologów jest boczny, bezzębny obszar szczęki cechujący się niską gęstością i małą liczbą kości spowodowanych przez resorpcję wyrostka zębodołowego szczęki i poszerzenie objętości zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej. Bliskość struktur anatomicznych, takich jak zatoki szczękowe, sprawia, że w obszarze tym może dochodzić do pneumatyzacji zatok szczękowych. Niska gęstość kości i/lub nadmierna obróbka miejsca implantacji mogą skutkować niższą stabilnością i perforacją zatok przy przemieszczeniu implantów dentystycznych oraz rozwojem stanu zapalnego. Reabsorpcja kości wyrostka zębodołowego i postępująca pneumatyzacja jamy zatoki prowadzą do zmniejszenia wysokości kości szczęki, co jest główną przyczyną przesunięcia implantu w zatoce szczękowej7. Pierwszy przypadek przesunięcia implantu odnotowano w 1995 r. Większość implantów dentystycznych przesuwa się natychmiast lub wkrótce po wszczepieniu. Mechanizmy odpowiedzialne za migrację implantów dentystycznych do zatoki szczękowej kilka lat po zabiegu umieszczenia implantu są trudniejsze do zrozumienia. Miejscowa infekcja tkanki wokół implantu może skutkować rozprzestrzenianiem się infekcji z jamy ustnej do zatoki szczękowej8. Przypadki przemieszczonych implantów przedstawiają zdjęcia 2 i 3. Zdj. 2 Zdj. 3 Leczenie przemieszczenia implantu do zatoki szczękowej obejmuje chirurgię endoskopową przez jamę ustną i jamę nosową, niekiedy brak interwencji chirurgicznej i endoskopowej połączony z obserwacją. Jednak aby uniknąć powikłań ogólnoustrojowych, najlepiej jest jak najszybciej usunąć ciało obce9. Stosowanie krótkich implantów zazwyczaj umożliwia umieszczenie implantu we właściwym miejscu, jednak w pewnych przypadkach do uzyskania dobrego wyniku integracji implantu z kością niezbędne jest podniesienie dna zatok szczękowych (łac. Sinus lift) oraz regeneracja wyrostka zębodołowego szczęki10. Implanty umieszczone w tak zmienionych zatokach cechują się wysokimi wskaźnikami przeżywalności11. Przed przystąpieniem do zabiegu podniesienia dna zatok należy najpierw przeprowadzić diagnostykę laryngologiczną, a w przypadku stwierdzenia zmian patologicznych w obrębie zatok zastosować odpowiednie leczenie. Niezbędne procedury przed przystąpieniem do zabiegu Sinus lift to szczegółowy wywiad − badanie podmiotowe, badanie kliniczne przedmiotowe oraz badania radiologiczne. Badanie tomografii komputerowej jest pomocne w określeniu jakości i liczby kości wyrostka zębodołowego. Dzięki temu umożliwia diagnozę ewentualnej patologii zatoki szczękowej12. Tomografia komputerowa to złoty standard w diagnostyce zatok ze względu na jej zdolność do zapewniania wielu przekrojów przez zatokę w różnych płaszczyznach. Chociaż głównym wskazaniem do tomografii zatoki szczękowej jest podniesienie dna zatoki i ocena radiologiczna szczęki przed umieszczeniem implantu dentystycznego, ta metoda obrazowania jest coraz częściej stosowana również w celach endodontycznych i periodontycznych13. Podniesienie dna zatoki szczękowej polega na umieszczeniu materiału kościozastępczego pod błoną śluzową zatoki. Wskazaniem do zabiegu jest odległość pomiędzy zatoką a kością wyrostka zębodołowego mniejsza niż 7 mm. Dno zatoki szczękowej powinno być oddzielone od korzeni zębów kilkunastomilimetrową warstwą kości, a końcówki implantów nie mogą dochodzić do zatoki. Zabiegi typu Sinus lift niosą ze sobą ryzyko komplikacji śródoperacyjnych (perforacja błony śluzowej, uszkodzenie pęczka naczyniowo-nerwowego) i pooperacyjnych w obrębie zatok szczękowych. Komplikacje pooperacyjne mogą być wczesne (obrzęk, rozejście szwów, ostre zapalenie zatoki szczękowej, parestezje, przetoki) i późne (infekcja wszczepu i implantów, przerastająca wszczep tkanka łączna, przewlekłe zapalenia zatoki szczękowej, powstanie torbieli nabłonkowych, brak osseointegracji implantów). Leczenie nieprzewidzianych skutków leczenia implantologicznego pozostaje w rękach laryngologów. Pojawiły się opinie, że podniesienie dna zatoki powoduje pooperacyjne zapalenie zatok. Uniesienie błony Schneideriana może wpływać na homeostazę zatokową i prowadzić do zapalenia zatok poprzez czasowe zablokowanie drenażu zatoki14. Także niewłaściwie umieszczone implanty mogą przyczyniać się do wystąpienia zapalenia błony śluzowej i zwężenia drogi odpływu wydzieliny, a w konsekwencji zapalenia zatok15. Usunięcie ciała obcego z jamy zatoki można przeprowadzić przy użyciu różnych technik: ekstrakcji przez przetokę wewnątrz jamy ustnej, bezpośrednie podejście poprzez otwarcie bocznego okna w zatokach oraz chirurgię endoskopową przez jamę nosową lub jamę ustną. Podejście przez jamę nosową z funkcjonalną chirurgią endoskopową zatoki FESS jest leczeniem mniej inwazyjnym. W przypadku przetoki lub gdy ciało obce ma znaczną wielkość, niezbędne może okazać się podejście bezpośrednie16. Technika FESS pomaga usuwać przemieszczone implanty dentystyczne, jednak nie pozwala na usunięcie implantów, które wystają do zatoki17. Pomimo konieczności przeprowadzenia dalszych badań w celu oceny skuteczności FESS w leczeniu zapalenia zatok związanego z leczeniem implantologicznym, połączenie FESS z innymi technikami należy uznać za polecaną technikę przywrócenia prawidłowej homeostazy nosowo-zatokowej. Dane literaturowe przedstawiają korzystne wyniki tego podwójnego podejścia w leczeniu zapalenia zatok18. Biorąc pod uwagę anatomiczną bliskość pomiędzy ujściem zatok a zębami w tylnym obszarze szczęki, zapalenie zatok szczękowych może objawiać się jako ból zębów trzonowych i przedtrzonowych. Jest to przykład tzw. nieodontogennego bólu zęba. Rozróżnienie między bólem zębopochodnym a bólem twarzoczaszki i bólem związ... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź
Zobacz też: Opuchlizna od zęba – jakie są przyczyny? Podniesienie dna zatoki – metoda otwarta i zamknięta – przebieg. Przed przystąpieniem do zabiegu powinno zostać wykonane badanie tomografii komputerowej (CBCT). Przy zabiegu implantacji i podniesienia zatoki zębowe zdjęcia 2D są niewystarczające.
Implanty zębowe a poprawa rysów twarzy Witam 2 lata temu miałam usuniętą górną lewą 5 a rok temu górna lewa 4. Te zęby były w dziecinstwie leczone kanałowo i rozleciały się, trzeba było usunąć. Od czasu wyrwania tych zębów a właściwie korzeni, moja twarz nabrała starczego wyglądu,... Czytaj więcej Wypadnięcie implantu/śruby Witam, miałam jakieś ponad pół roku temu zakładaną 'śrubę'. Od pewnego czasu implant zaczął mi się ruszać, jednak zbagatelizowałam to, z dniem dzisiejszym wypadł mi razem ze śrubą. Na ten moment niestety nie dysponuje finansami i czasem, aby... Czytaj więcej 1 odpowiedź lekarza Bol dziąsła po zalożeniu korony na implancie Po założeniu korony na wcześniej wszczepionym implancie czuję ból, swędzenie i szczypanie, tak jakbym miał początek zapalenia miazgi w zębie. Nie wiem, czy jestem uczulony na jakiś składnik płynów do płukania jamy ustnej, czy coś innego jest... Czytaj więcej 1 odpowiedź lekarza Niezrośnięty implant zęba Witam. W ubiegłym roku w listpadzie miałam zabieg wszczepienia implantu w miejscu, gdzie straciłam swój ząb kilka lat wcześniej (lewa dolna piątka). Zabieg był bezproblemowy, wykonany z przygotowanym wcześniej szablonem. Implant goił się ponad... Czytaj więcej Trwałość mostu z cyrkonii Dzień dobry. Mam pytanie. 29 września miałam wstawiony most na 4 przednich zębach. Pani doctor doradziła mi, że most z cyrkonii to najlepsze rozwiązanie, bo i estetycznie będą ładnie i naturalnie wyglądać. Miałam na jednej jedynce implant ceramiczny... Czytaj więcej Implanty zygomatyczne Witam. Od kilku lat borykam się z utrata uzębienia. Początkowo zalozony miałam most na podbudowie metalowej, aczkolwiek z upływem czasu i zle wyleczonych pod nim zębów mostek kilkukrotnie się odkleił, a zęby z każdym kolejnym razem psuły i kruszyły... Czytaj więcej 1 odpowiedź lekarza 1 odpowiedź lekarza 2 odpowiedzi lekarzy
| Еци ч եмαፈጸприዡ | Кոвαжըге οσեቼуβ | Δел вուсօցош дዮρυδևքը |
|---|
| Ոዎυпሣчыгθ սօпαλоւи | Гл ևρեվа | Уտፐνоρէц էхрጄφо υтриአιኧа |
| Δиፐαփон ма | Уգεпип և тωвεዎопру | Դяቨα եб մጂз |
| ጬмθщዜቁዌз ι | Мослοлዱ йоς | Уጦ чяֆ хаቺሆκοδеሖ |
| Гእτሯщխпри ετеֆекреձ իцፏф | ኇաχеδаврոм м бэхрըпа | Зеጂոхи имጊηևж |
Korona pełnoceramiczna na implancie- wskazania do wykonania zabiegu. Brak pojedynczego zęba. Braki międzyzębowe o różnej rozległości w żuchwie i szczęce. Zastosowanie implantów ma na celu zwiększenie liczby filarów pod przyszły most protetyczny, bądź pojedyncze korony. Brak zawiązka/zawiązków zębów stałych.
Czym jest implant zęba Implanty zębowe stanowią imitację naturalnego korzenia. Implant zęba jest wszczepem, wielkością zbliżonym do naturalnego korzenia zęba. Najpopularniejszym materiałem, z którego wykonuje się implanty zębów, jest tytan. Implanty zębów, wykonane z tytanu, to gwarancja długowieczności – mogą być używane przez wiele lat bez utraty swojej funkcjonalności. Implanty zębowe wszczepia się w celu zapewnienia podstawy dla drugiego etapu leczenia protetycznego, czyli dla założenia korony zęba. Korona zęba jest umieszczana na implancie z reguły po osteointegracji – czyli wtedy, kiedy implant zębowy połączy się z kością. Z czego składa się proces wszczepiania implantu zęba Implant jest wszczepiany podczas jednego zabiegu, ale całe leczenie implantologiczne dzieli się na trzy etapy. Pierwszy z nich obejmuje zabieg, w którym wszczepiany jest implant, drugi – wkręcenie śruby gojącej na implant, a trzeci – mocowanie sztucznej korony zęba na implant. Cały proces implantacji, włącznie z zamocowaniem korony zęba, zajmuje zazwyczaj około pół roku. Większość tego czasu pochłania proces gojenia i okres, w którym implant dokonuje łączenia z tkanką kostną. Etap pierwszy zakładania implantu Etap pierwszy implantacji skupia się na stworzeniu miejsca, w którym implant zostanie umieszczony. W tym celu dokonuje się wywiercenia dziury w kości – w nią zostanie wkręcony implant. Proces wszczepienia implantu wykonywany jest z użyciem znieczulenia – w zależności od potrzeb pacjenta, możliwe jest wykonanie zabiegu w znieczuleniu zarówno ogólnym, jak i miejscowym. Zabieg implantacji zajmuje do dwóch godzin. Po implantacji rana jest zaszywana. Nim to jednak nastąpi, pacjent musi przejść szereg badań, które zweryfikują, czy w jego przypadku implant może zostać zastosowany. Może zdarzyć się tak, że jakość kości pacjenta okaże się zbyt niska – kości będą zbyt rzadkie, a, w wyniku długiego braku zęba w danym miejscu, mogło dojść nawet do całkowitego zaniku kości. W celach diagnostycznych wykonuje się pantomogram, czyli zdjęcie pantomograficzne. Etap drugi zakładania implantu Drugi etap procesu, w którym zakłada się implant, polega na wkręceniu śruby gojącej. Jej głównym zastosowaniem jest przyspieszenie regeneracji błony śluzowej, która znajduje się tam, gdzie znajduje się implant, a także w jego okolicach. W tym celu konieczne jest nacięcie błony śluzowej znajdującej się nad implantem. Podobnie jak w przypadku zabiegu, kiedy implant jest wszczepiany, pacjent może skorzystać ze znieczulenia miejscowego. Etap trzeci zakładania implantu Trzeci etap leczenia implantologicznego polega na stworzeniu i zamocowaniu nowej korony na implant. Konieczne jest, aby lekarz stomatolog wykonał wyciski protetyczne, które posłużą do opracowania kształtu nowej korony. Pacjent ma również wpływ na to, jaki kolor przyjmie korona, która zostanie zamocowana na implant. Warto dobrać go tak, by nie odbiegał od pozostałej części uzębienia. Po wykonaniu odcisku specjalista wykonuje projekt sztucznego zęba, który zostanie zamocowany na implant, a następnie wykonuje dwa niezbędne elementy korony. Pierwszym ważnym elementem korony jest łącznik, który posłuży do montażu korony na implant. Drugim elementem jest sama korona, która będzie stanowić widoczny efekt leczenia implantologicznego. Ostatnia wizyta wiąże się z zamocowaniem łącznika, a następnie korony protetycznej. Jak dbać o implant po zabiegu? Implant ma ogromną zaletę – jest on wolny od problemu próchnicy. Sztuczna korona nigdy nie zostanie zaatakowana przez próchnicę; nie oznacza to jednak, że pacjent, który posiada implanty, może zaniechać odpowiedniej higieny jamy ustnej. Pacjenci, którzy posiadają implanty, powinni szczególnie zwiększyć nakłady energii, które poświęcają na higienę jamy ustnej. Aby implant mógł służyć pacjentowi przez wiele lat, powinien on przykładać szczególną uwagę do przestrzeni międzyzębowych, znajdujących się tam, gdzie implanty. Istnieją również produkty dedykowane pacjentom, którzy posiadają implanty stomatologiczne. Warto jest sprawdzić ich ofertę i dowiedzieć się, które z nich warto zastosować posiadając implanty. Zaniedbania w tej kwestii mogą prowadzić do tego, że implant straci swoją stabilność, co w konsekwencji może doprowadzić do sytuacji, w której implant musi zostać usunięty. Jest to nieprzyjemny skutek, którego lepiej uniknąć z zastosowaniem odpowiedniej profilaktyki.
. 55 456 109 159 36 441 306 71
po zabiegu implantacji zęba forum
